-
1 wieczny
adj* * *a.1. (= trwający bez końca) eternal, everlasting, perpetual, undying, immortal; wieczne prawdy fil. the eternal truths; życie wieczne l. żywot wieczny rel. eternal life; wieczny odpoczynek eternal rest; wieczna młodość eternal youth; wieczna miłość/przyjaźń everlasting love/friendship; wieczna sława undying fame; wieczny ruch perpetual motion; na wieczne czasy forever, for all eternity; wieczny student żart. eternal student.2. wieczne pióro fountain pen.3. (= istniejący nieprzerwanie, przez cały rok) perennial; wieczny śnieg perennial snow; wieczna zmarzlina geol. permafrost.4. (= nieustanny) endless, unending, permanent; wieczne kłopoty endless troubles.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wieczny
-
2 żywot
książk life* * *miGen. -a1. lit. (= życie) life; barwny żywot life full of adventure; dokonać żywota; end one's days, go the way of all flesh; mieć krótki żywot have but a short life; prowadzić skromny i cichy żywot live in a small way; wieść samotny żywot lead a lonely life l. existence; żywot wieczny rel. eternal life.2. (= życiorys) life; żywoty świętych the lives of the saints.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żywot
См. также в других словарях:
wieczny — wiecznyni 1. «nie ograniczony w czasie, nie mający początku ani końca; zawsze trwający, nieskończony» Wieczny byt. Wieczna chwała, sława. Nie jesteśmy wieczni. ∆ Wieczne pióro «pióro piszące przez dłuższy czas dzięki napełnianiu atramentem… … Słownik języka polskiego
żywot — m IV, D. a, Ms. żywotocie; lm M. y 1. książk. «życie, bieg życia; sposób, tryb życia» Długi, krótki żywot. Żywot tułaczy, zakonny. Prowadzić pędzić beztroski, nędzny, pracowity, próżniaczy żywot. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz.… … Słownik języka polskiego
światło — n III, Ms. świetle; lm D. światłoteł 1. «promieniowanie elektromagnetyczne działające na oko ludzkie, wywołujące wrażenia wzrokowe, ułatwiające dostrzeganie i rozróżnianie przedmiotów, ich wielkości, kształtu, barwy i ruchu» Jaskrawe, oślepiające … Słownik języka polskiego
światłość — ż V, DCMs. światłośćści, blm 1. książk. → światło w zn. 1 ∆ rel. Światłość wiekuista «według wierzeń religijnych: wieczne życie po śmierci; żywot wieczny» 2. fiz. «natężenie źródła światła mierzone w kandelach» … Słownik języka polskiego
